Geleneksel çeşitlerimizi yaşatmak için gönüllülük ve paylaşıma dayanan, pratik, maliyeti düşük bir uğraştır.
Bir :Bulmak
Tohum Ambarı çalışmasının ilk adımı, bir bölgede ekilen geleneksel çeşitlerin (tüm üreme materyalinin—tohum, yumru, aşı kalemi..) tespit edilmesidir. Geleneksel çeşitler; köyleri, kasaba halk pazarları gezilerek ve çiftçilere, yerel yönetimlere ve ziraatçılara sorarak tespit edilebilir.
İki: Bilgi ve Tohumu Korumak
Yerli tohumlarımız, “geriye ne kaldıysa” ve “ekildikçe yaşar” bilinciyle, kendi bulunduğu yerde ve imkanlara göre ekilebilir. Meyve ağaçlarına yerinde bakılabilir, aşı yaparak çoğaltılabilir. Çeşitlerimize dair bilgilerin alınması, saklanması ve paylaşılması da gerekir. Uzman, amatör, profesyonel ve gönüllü, çiftçi ve tüketici olarak bu uğraşlarda hepimizin yapabileceğimiz şeyler var.
Üç: Paylaşmak
Her canlı türün soyu, uzun vadede sağlıklı kalabilmesi için dar akrabalık genetik havzası içinde kalmayıp, kendi cins fertleriyle doğal bir alış-veriş içinde bulunması, doğanın temel kurallarından biridir. Tüm bitki türleri de olduğu gibi tarımsal bitkilerimizin, hastalıklara ve değişen çevresel koşullara dirençli kalabilmesi için kendi türünden tohumlarla karışması gerekiyor. Bu karışımdan ortaya çıkan “popülasyon” içinden, güzel bireylerin seçilebilmesi (seleksiyon) imkanı doğar. Seleksiyon, tarımsal çeşitlerimizin ortaya çıktığı ve yaşam sürdürme için temel yoludur. Aynı zamanda değerli özellikleri için sevilen çeşitlerin tohumlarının sağlıklı biçimde el değişmesi, her çeşide dair güvenilir ve doğru bilgilere dayanıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder